DER ARBEITER , του Αλεξαντρ Ντουγκιν

Ο Ernst Junger είναι ένας εξέχων σύγχρονος Γερμανός συγγραφέας, του οποίου η λογοτεχνική και την πολιτική μοίρα είναι ένα κλασικό σύμβολο όλων των πρωτοποριακών, ζωντανών και αντικομφορμιστών του ευρωπαϊκού πολιτισμού του εικοστού αιώνα. Συμμετέχων και μάρτυρας σε δυο παγκόσμιους πολέμους, ένας από τους κύριους θεωρητικούς της γερμανικής συντηρητικής επανάστασης στη δεκαετία του 1920-1930, εμπνευστής του εθνικού σοσιαλισμού, που γρήγορα μετατράπηκε σε «αποστάτη από τα δεξιά» μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, επιβίωσε από την επίσημη δυσανασχέτηση κατά τη διάρκεια του ναζιστικού ολοκληρωτισμού,  κάτι που επέτρεψε στους νικητές να τον εξοστρακίσουν κατά τη διάρκεια της καμπάνιας «από-ναζιστικοποίησης», του οποίου το ταλέντο και το βάθος της σκέψης του επέτρεψε να ξεπεράσει τις προκαταλήψεις των «δημοκρατών». Σήμερα, ο Junger θεωρείται δικαιωματικά ότι είναι το έμβλημα του εικοστού αιώνα, φερέφωνο όχι μόνο της «χαμένης γενιάς», αλλά του «χαμένου αιώνα», ο γεμάτος πάθος και δράμα αγώνας του τελευταίου ιερού παφλασμούς της εθνικής ζωής ενάντια στην ασφυκτική ανισότητα της σύγχρονης τεχνοκρατικής καθολικότητας.

Ο Junger είναι ο συγγραφέας πολλών μυθιστορημάτων, δοκιμίων, άρθρων και διηγημάτων. Είναι διαφορετικός, ευπροσάρμοστος, σύνθετος, κατά περιόδους αντιφατικός και παράδοξος. Αλλά το κύριο θέμα των έργων του παραμένει πάντα το ίδιο – ο Εργάτης, κεντρικός, σχεδόν μεταφυσικός χαρακτήρας, του οποίου η εμφανής και λανθάνουσα παρουσία είναι αισθητή σε όλα τα κομμάτια του. Δεν είναι τυχαίο ότι το πιο γνωστό από τα βιβλία του, που εξέδιδε και ξαναέγραφε καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, ονομάζεται: «Ο Εργάτης».

Ο εργάτης, "Der Arbeiter", είναι το κεντρικό είδος όλων αυτών των πολιτικών, καλλιτεχνικών, πνευματικών και φιλοσοφικών τάσεων, οι οποίες, παρά την ποικιλομορφία τους, έχουν ενσωματωθεί στην έννοια της «συντηρητικής επανάστασης». Ο Εργάτης είναι ο βασικός ήρωας της Επανάστασης, το θέμα της, η υπαρξιακή και αισθητική περιστροφής της. Μιλάμε για έναν ειδικό τύπο του σύγχρονου ανθρώπου, ο οποίος στην  κρισιμότερη εμπειρία της βέβηλης πραγματικότητας, είναι στο επίκεντρο του τεχνοκρατικού άψυχου μηχανισμού, στα σιδερένια σπλάχνα του ολοκληρωτικού πολέμου ή κολασμένης βιομηχανικής εργασίας, στο κέντρο του μηδενισμού του εικοστού αιώνα, βρίσκει στον εαυτό του ένα μυστηριώδες υπομόχλιο, που τον μεταφέρει στην άλλη πλευρά του «τίποτα», στα στοιχεία που ξυπνάνε αυθόρμητα την εσωτερική  ιερότητα. Μέσα από την δηλητηρίαση από τον σύγχρονο κόσμο, ο εργάτης του Junger αντιλαμβάνεται την ακτινοβόλο ακινησία του Πόλου, το κρυσταλώδες κρύο της αντικειμενικότητας, κατά τα οποία η παράδοση και το πνεύμα εμφανίζονται όχι ως κάτι το παλιό, αρχαίο, αλλά ως Αιώνια, ως αιώνια επιστροφή στην άχρονη Προέλευση. Ο εργάτης δεν είναι συντηρητικός ή προοδευτικός. Δεν είναι υπερασπιστής του παρελθόντος ούτε  απολογητής του παρόντος. Είναι ο τρίτος ήρωας, ο Third Imperial Hero (σύμφωνα με τον Niekiesch), ο νέος Τιτάνας, στον οποίο, μέσα από τη μέγιστη συγκέντρωση του μοντερνισμού στις πιο δηλητηριώδεις και τραυματικές μορφές του, μέσω του βιομηχανικού και μετωπικού χάους, ανοίγει μία ειδική υπερβατική διάσταση, η οποία τον προετοιμάζει για μια μεταφυσική, ηρωική πράξη. Οι Εργάτες είναι άνθρωποι των χαρακωμάτων, των εργοστασίων, «νομάδες της ασφάλτου», στερούμενοι της κληρονομιάς σε τεχνοκρατικό πολιτισμό, δεχόμενοι την πρόκληση της διασπαρμένης πραγματικότητας και συσσωρεύοντας στην ψυχή τους τις επιπλέον δυνάμεις μιας μεγάλης εξέγερσης, τόσο βάναυσης και αντικειμενικής όσο η επιθετική φύση του βιομηχανικού-αστικού περιβάλλοντος. Ο Ernst Junger είναι ο δημιουργός της πολιτικό-ιδεολογικής έννοιας της "Συνολικής Κινητοποίησης," η οποία έγινε η θεωρητική και φιλοσοφική βάση για πολλά συντηρητικά επαναστατικά κινήματα. «Συνολική Κινητοποίηση» είναι η ανάγκη για μια γενική αφύπνιση του έθνους για την οικοδόμηση ενός νέου πολιτισμού, στον οποίο Ήρωες και Τιτάνες, οι στυλοβάτες της φλόγας της Εθνικής Επανάστασης που γεννήθηκαν εσκεμμένα από την άβυσσο της κοινωνικής αλλοτρίωσης, θα είναι στο επίκεντρο.

Αλλά, σύμφωνα με τον Junger, η «Συνολική Κινητοποίηση» των μαζών, εθνών, λαών βασίζεται σε μια ειδική, μοναδική υπαρξιακή εμπειρία, χωρίς την οποία η Επανάσταση είτε θα μετατραπεί σε μια υλιστική έκφυλη μορφή, ή θα νεκραναστήσει από την αδράνεια τους φαρισαϊκούς συντηρητικούς. Γι’ αυτόν τον λόγο στην υπαρξιακή διάσταση δίνεται προτεραιότητα στα έργα του Junger, τα οποία δείχνουν μια ολοκληρωμένη συλλογή των τύπων του «Τρίτου Ήρωα» (νουβέλες: "The Steel Storm", "A Heart in Search for Adventures", "On Marble Cliffs", "Escape to the Forest", "Heliopolis" κ.α.), ο οποίος ακολουθεί το δρόμο της Εσωτερικής Επανάστασης, διερευνώντας τις πιο ακραίες και επικίνδυνες μορφές - τον πόλεμο, τον μυστικισμό, τα ναρκωτικά, τον ερωτισμό, τα όρια των ψυχικών καταστάσεων. Τα λόγια του Νίτσε "αυτό που δεν με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό" είναι το πιστεύω του Ernst Junger στη λογοτεχνία, καθώς και στη ζωή. Ακριβώς όπως στους χαρακτήρες του, πίνει σαμπάνια με ηρεμία.

Το 1995, ο Ernst Junger έγινε 100 ετών. Αλλά ο χρόνος δεν είναι τύραννος όσον αφορά την κρυστάλλινη διάνοιά του και το εκθαμβωτικό του ταλέντο. Πριν από λίγο καιρό (γράφτηκε τον Δεκέμβριο του 2008), σε μια επιστολή στον εκδότη του βελγικού περιοδικού "Antaeus", Christopher Gerard, ο Junger έγραψε: «Ο 21^ος  αιώνας θα είναι ο αιώνας των Τιτάνων, και ο 22^ος - ο αιώνας των Θεών».

 
Τα λόγια αυτά αποτελούνε μια σύντομη περίληψη του δημιουργικού έργου ενός μεγάλου σύγχρονου συγγραφέα, εργάτη, ήρωα, του Ernst Junger.

πηγή: eurasiagr.blogspot.com